Opis problemu: Obecny (Pruski) model edukacji nie spełnia współczesnych wymagań edukacyjnych.
Dlaczego to jest problem?: Brak przygotowania do wyzwań przyszłości, brak rozwijania kluczowych kompetencji.
Wizja i Cel
Wizja:
Stworzenie nowoczesnej szkoły podstawowej, która przygotowuje uczniów do przyszłości poprzez zintegrowane metody edukacyjne inspirowane skautingiem, Montessori i Waldorf.
Misja:
Rozwój wszechstronnych, samodzielnych i odpowiedzialnych jednostek, gotowych do podejmowania wyzwań przyszłości.
Główne Założenia:
Nauka przez działanie, interdyscyplinarność, wartości moralne, zrównoważony rozwój i współpraca społeczna.
Cel:
Rozwój kluczowych kompetencji przyszłości, takich jak przedsiębiorczość, technologia, komunikacja, wartości moralne i społeczna odpowiedzialność.
Główne wady Modelu Pruskiego
Lista kompetencji przyszłości
które są obecnie istotne dla dzieci w procesie edukacji szkolnej, a z którymi model edukacji sobie nie radzi ze względów strukturalnych i systemowych.
Umiejętności cyfrowe – zdolność efektywnego korzystania z nowoczesnych technologii, programowania, obsługi różnych urządzeń i aplikacji.
Kreatywność – zdolność do twórczego myślenia i rozwiązywania problemów w innowacyjny sposób.
Krytyczne myślenie – umiejętność analizy informacji, oceny różnych perspektyw i podejmowania uzasadnionych decyzji.
Umiejętności komunikacyjne – efektywna wymiana informacji, zarówno pisemna, jak i ustna, oraz umiejętność słuchania i zrozumienia innych.
Współpraca – zdolność do pracy w zespole, dzielenie się zadaniami i osiąganie wspólnych celów.
Elastyczność i adaptacja – zdolność do szybkiego dostosowywania się do zmieniających się warunków i wymagań.
Umiejętności międzykulturowe – zdolność do interakcji z osobami z różnych kultur i środowisk, rozumienie różnorodności i tolerancja.
Umiejętności przywódcze – zdolność do motywowania innych, zarządzania projektami i kierowania zespołami.
Przedsiębiorczość – inicjatywa do tworzenia nowych projektów lub start-upów, zarządzanie zasobami i ryzykiem.
Samodzielność i samoregulacja – umiejętność zarządzania własnym czasem i emocjami, odpowiedzialność za własne uczenie się i rozwój.
Zagrożenia niewykorzystania nowoczesnej ścieżki
Niedostosowanie do rynku pracy: Uczniowie nie będą przygotowani do dynamicznie zmieniającego się rynku pracy.
Brak kluczowych umiejętności: Niewystarczający rozwój umiejętności takich jak przedsiębiorczość, zarządzanie projektami, programowanie.
Społeczne wykluczenie: Brak umiejętności komunikacyjnych i pracy zespołowej może prowadzić do problemów społecznych i zawodowych.
Zagrożenie brakiem mobilności społecznej: Brak odpowiedniej edukacji w zestawieniu z trendami technologicznymi może spowodować wykluczenie i niedostosowanie się młodych ludzi w dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości.
W jakim celu powstał Scouting?
Scouting (skauting) powstał jako ruch społeczny i pedagogiczny zapoczątkowany na przełomie XIX i XX wieku przez Roberta Baden-Powella w Anglii oraz Ernesta Thompsona Setona w USA. Jego głównym celem było przyczynianie się do wszechstronnego rozwoju młodych ludzi, aby w pełni mogli wykorzystać swoje możliwości fizyczne, umysłowe, społeczne i duchowe jako jednostki, odpowiedzialni obywatele oraz członkowie społeczności lokalnych, narodowych i międzynarodowych.
Ruch skautowy został zdefiniowany jako "dobrowolny, apolityczny ruch wychowawczy dla młodzieży, otwarty dla wszystkich bez względu na pochodzenie, rasę czy wyznanie, zgodny z celem, zasadami i metodą ustalonymi przez założyciela Roberta Baden-Powella". Kładł nacisk na wychowanie obywatelskie, rycerskość, sprawność fizyczną i umiejętności przydatne na łonie natury, takie jak obozowanie, wycieczki, pływanie i żeglarstwo.
Scouting szybko rozprzestrzenił się na inne kraje, w tym Polskę, gdzie jego prekursorem był Andrzej Małkowski, uważany za twórcę harcerstwa - polskiej odmiany skautingu. Geneza ruchu skautowego w Polsce sięga 1909 roku, kiedy na polskie tereny przeniknęły pierwsze wiadomości o skautingu z Wielkiej Brytanii.
Unikalne podejście do nauczania metodą Scoutingu
1. Nauka przez działanie (Learning by Doing)
Projekty praktyczne: Warsztaty techniczne, zajęcia terenowe, eksperymenty naukowe, które uczniowie realizują samodzielnie lub w małych grupach.
Zajęcia w terenie: Regularne wycieczki edukacyjne, obozy, projekty ekologiczne w naturalnym środowisku, które pozwalają dzieciom bezpośrednio doświadczać nauki.
Rzemiosło i sztuka: Stałe zajęcia z rękodzieła, sztuki, muzyki, które rozwijają kreatywność i umiejętności manualne uczniów, ucząc ich jednocześnie cierpliwości i precyzji.
2. Praca zespołowa
Zespoły uczniów (Zastępy): Uczniowie są podzieleni na małe grupy, które pracują razem nad projektami. Uczą się współpracy, komunikacji, rozwiązywania problemów i zarządzania zespołem.
Rotacyjne role: W ramach zespołów, uczniowie pełnią różne role, takie jak lider, skarbnik, dokumentalista, co rozwija ich różnorodne umiejętności i odpowiedzialność.
3. Interdyscyplinarne podejście
Projekty tematyczne: Integracja różnych przedmiotów w ramach jednego projektu tematycznego, np. nauki przyrodnicze, technologie, sztuka i przedsiębiorczość. Uczniowie pracują nad projektami, które łączą wiedzę z różnych dziedzin.
Bloki tematyczne: Dłuższe sesje poświęcone konkretnym tematom, umożliwiające głębsze zanurzenie się w materiał i bardziej kompleksowe zrozumienie zagadnień.
4. Współpraca z rodzicami
Aktywne zaangażowanie: Organizacja warsztatów i wydarzeń, w których rodzice aktywnie uczestniczą w życiu szkoły.
Projekty społeczne: Inicjatywy angażujące społeczność lokalną, rozwijające poczucie odpowiedzialności społecznej i solidarności.
Plan zajęć
Przykładowy i Ramowy Miesięczny Plan Zajęć: Projekt “Inteligentne Zielone Miasto”
Projekt “Inteligentne Zielone Miasto” jest przykładem ramowego miesięcznego planu zajęć, który integruje różnorodne dziedziny wiedzy w jednym spójnym projekcie. Każdy tydzień ma swój temat przewodni, łączący teoretyczne i praktyczne aspekty nauki.
Tygodniowe warsztaty tematyczne umożliwiają głębokie zanurzenie się w konkretne zagadnienia, takie jak nowoczesne technologie, przedsiębiorczość, sztuka i kultura, oraz nauki przyrodnicze i ekologia.
Uczniowie pracują zespołowo nad interdyscyplinarnymi projektami, rozwijając kluczowe kompetencje przyszłości, takie jak kreatywność, myślenie krytyczne, współpraca i innowacyjność.
Efektem końcowym jest kompleksowa prezentacja zawierająca makietę miasta, multimedialne przedstawienie wyników prac oraz wydarzenie finałowe, angażujące rodziców i lokalną społeczność.
Plan wdrożenia
Faza 1: Organizacja spotkań informacyjnych i warsztatów.
Faza 2: Budowanie partnerstw z lokalnymi instytucjami i firmami.
Faza 3: Implementacja programu i monitorowanie postępów.